‘Als iemand ziek is, bellen we steevast de tweede verzuimdag. Dan gaan we kijken: wat houdt de medewerker tegen?’, legt Splinter uit. ‘We zijn een neutrale partij, dus 90 procent van de ziekgemelde werknemers is heel open tegen ons. ‘Ja, mijn kind is ziek, dus ik kan niet werken’, is een gehoorde reden. Of: ‘Ik sta stijf van de stress, want ik heb gisteren wéér een brief van de deurwaarder gekregen en kan vanwege financiële problemen niet werken’.’ In dergelijke situaties zeggen Splinter en zijn team tegen de afwezige werknemer: ‘Wat kunnen wij voor je doen? Hoe kunnen wij jou ondersteunen om je situatie zó te krijgen, dat je wél weer kunt gaan werken? We gaan dus voor de positieve insteek. We beogen de zieke medewerker, die de eigenaar is van het leveren van arbeid, te empoweren. Zodat hij zijn kracht (her) vindt. Deze aanpak slaat bij minimaal 90 procent van de mensen aan. We werken daarmee snel probleemoplossend en dus ook flink kostenbesparend.’

Naast medische redenen, kunnen ook overbelasting door mantelzorg, overspannenheid, disbalans tussen werk en privé, relatieproblemen, financiële schulden, botsende karakters tussen collega’s of met leidinggevenden, redenen zijn voor arbeidsverzuim. ‘Het probleem voor een werkgever is vaak dat hij niet weet te herkennen of iemand bijvoorbeeld thuis problemen heeft. Wij kunnen hem leren hoe hij bepaalde signalen herkent, zodat hij tijdig – en dus vóór een verzuimmelding – de situatie ten goede kan keren. Daarbij is een goede communicatie tussen werkgever en zijn medewerker(s) essentieel.’

Medewerkers die altijd hard werken, hart voor de zaak hebben, perfectionistisch zijn en geen nee kunnen zeggen, lopen bovendien kans om burn-out te raken. Dat overkwam Splinter (wiens arbo-bedrijf 100 mkb-ondernemingen door heel Nederland begeleidt) zelf  in 1999. Als ervaringsdeskundige helpt hij nu anderen graag om te voorkomen dat ook zij in het diepe gat van een letterlijke energieleegte terecht komen. ‘Als iemand een burn-out heeft, vraag ik hem altijd: waar krijg jij nou energie van? En wat heb je vandaag en gisteren gedaan om energie te krijgen? Dat is een essentiële vraag. Want we worden niet burn-out door hard te werken, we raken burn-out doordat we geen energiebrengers hebben. Twintig jaar geleden heb ik me op die manier letterlijk leeg gewerkt. Dat is een les, die ik heb gehad.’ Maar hoe pakt Splinter het aan om niet nog een keer burn-out te geraken? ‘Als ik in de ochtend een zwaar gesprek heb gehad, rijd ik bijvoorbeeld naar het strand. Dit interview doe ik bijvoorbeeld, terwijl ik heerlijk op het strand van Wijk aan Zee loop. En als ik straks bij strandpaviljoen Aloha ben, ga ik daar de leukste werkmailtjes beantwoorden. Dat zijn mijn energiebreng-momenten tijdens de werkdag. Die laden mijn batterij weer op.’

Het artikel komt uit De IJmondiaan van april 2019